Sri Lanka

Sri Lanka!

22 maart                                Unawatuna
Wat een ervaring en wat een Land. Zoveel diversiteit in zo een kleine omgeving. Op 21 Maart vertrokken van Amsterdam naar de hoofdstad van Sri Lanka, Colombo. De reis ging via Zurich, waar ik een verrast werd door een indrukwekkende zonsondergang met opstijgende vliegtuigen en life pianomuziek en via Muscat, Oman, waar ik niets anders deed als slapen en hoopte dat ik snel in Colombo aan zou komen. Nadat ik ter plaatse een visa moest kopen en door de immigratie van Sri Lanka kwam, stond daar mijn nieuwe collega waar ik mee in Vietnam ga werken én de taxi te wachten. Met een lekker bakje vers fruit, koekjes en water reden wij gedurende twee uur naar ons eerste stekkie; een strandhuisje aan het water. Na wat te rusten, een heerlijke duik te nemen in het heldere water en dineren met een pizza en flesje wijn, was het tijd om te slapen. 

23 maart                                 Galle

Na een frisse duik, heerlijk ontbijt en een tuktuk taxi, zijn wij aangekomen in Galle. Galle blijkt een rijke Nederlandse geschiedenis te zijn en daarom is daar onder andere de Nederlandse Grote Kerk en het Nederlandse Fort te vinden. Sterker nog, je wordt in het Nederlands aangesproken of je Nederlandse oude munten wilt kopen. Dank u wel, maar ‘nee’, doe mij maar een lekkere verse kokosnoot en wandelingetje naar het strand. Een kleine stad, waar wij ’s avonds een typisch gerecht namen ‘hoppers’. Een hoppa of hopper is een soort van pannenkoekje, gebakken in een schaaltje waardoor hij ovaal is. In het midden van het deegkommetje kun je bijvoorbeeld ei, kaas of gewoon deeg verwachten. Dit gerecht wordt gecombineerd met bijvoorbeeld kip of currysaus. Uiteraard per toeval weer naast Nederlanders in het restaurant. Uit het assortiment ‘drankjes’ zijn hier verse sapjes in overvloed. Ronduit Genieten! Papaya, Ananas, Mango, banaan, lassie (yoghurtdrankjes) en ga zo nog maar even verder. Overal op straat lopen ook zwerfhondjes die genieten van de aandacht en de voedselrestjes die ze van toeristen krijgen.

24 tot 27 maart                   Mirissa (strand)

Aangekomen in het nieuwe stekkie, waarin wij vier nachten op de bovenverdieping van een huis sliepen. De regelmatige ‘powercut’ (stroomuitval) is ondertussen al een gewenning, dus de kaarsjes en aanstekers altijd bij de hand gehouden. Mirissa is een bekend strand, waar je zowel overdag kunt genieten van heerlijke ligbedjes en zitzakken en in de avond het omgetoverd wordt tot een waar ‘visparadijs’. Voor elk restaurant staan grote bakken met verse vis, die je zelf uitkiest en binnen tien minuten met rijst of patat en salade voor jou op de tafel ligt. Uiteraard gaat dit gepaard met flessen wijn, ‘happy hours’ (of zegmaar gerust oplichterij want alcohol zit er niet in en happy hour is drie kopen, twee en driekwart betalen J) en locals die je maar naar binnen willen lokken. Een van de indrukwekkende moment kwam op Mirissa strand, waar ik in de avond een mega grote schildpad spotte. De volgende ochtend bleek er een ‘vrijlating’ van de baby schildpadjes gedaan te worden. Samen met nog honderd andere mensen mocht ik dit meemaken. Een lokale Beach Guard graaft alle uitgekomen eitjes uit (die rond de 56 dagen onder de grond liggen) en deed ze in bakken. In de tussentijd hielp hij sommige om hun pootjes uit hun schildje te halen en om te overleven. Aan het eind van de dag werden de bakken omgekeerd en moesten de schildpadden rond de 30 meter zelf afleggen om hun weg naar zee te vinden. Deze afstand blijken ze nodig te hebben om hun longen voor te bereiden op de overleving. Sommige raken de weg kwijt, anderen worden door de golven weer terug gespoeld en worden na drie pogingen door de locals in het water gelaten. Een unieke ervaring en heel bijzonder om dit mee te mogen maken. Het schijnt dat slechts 20% of minder het overleeft. Dat blijkt maar weer, serieus, uit het feit dat ik de zwerfhond die naast mij kwam zitten een schildpad aan het kauwen was. Bah, niet fijn om te zien. Echter is het de natuur die zijn werk doet. De dagen erna waren vol met strandwandelingen, heerlijke versie smoothies, ontbijtjes in cafétjes die gerund worden door voornamelijk westerse bevolking. Maar ook de lokale rotitentjes, die hier overal te vinden zijn. Om de tijd bij Mirissa af te sluiten zijn wij nog naar een massage gegaan, waar je wordt ontvangen met gemberthee en spirituele gebaren; heerlijk ontspannen. De laatste dag een scooter gehuurd om alvast langs het volgde mooie plaatsje te rijden en daar de buurt even te verkennen en een hoteldeal te sluiten.

28 en 29 maart

Indien ik dacht dat Mirissa mooi was, dan had ik deze surf-baai nog niet gezien. Wat een prachtige plek.  We besloten om een kamer te boeken bij mensen met een geweldig uitzicht. Zowel de zijkant van de kamer en de badkamer waren ‘open air’, waardoor ik gewoon in de buitenlucht stond te douchen. Een simpele maar heerlijke kamer, waar we op het balkonnetje genoten van een flesje wijn en wat toastjes met kaas. De tweede dag op de baai besloot ik dat het tijd werd om eens wat golfjes te pakken op mijn gehuurde surfboard. Oh, Wat was dat gaaf! Op het water ontstond een gehele community. Allemaal beginners die elkaar steunen en vertellen hoe gaaf die éne golf was. Wow, ‘you did it’! Even wennen natuurlijk. Afijn, een gekneusde vinger, verbrandde onderbenen en vele slokken zout water verder genoot ik er zo van dat ik de volgende dag weer een bordje huurde. Op het terras leerde we een Australiaans stel kennen, die drie weken door Sri Lanka reist en daarna naar Frankrijk gaan verhuizen om daar een compleet andere levensstijl te beginnen (plannen om een cursus te volgen en op een cruise schip te gaan werken). Dit stel was wel in voor een gezellige lunch en daarom besloten wij met hun mee te gaan lunchen. Alweer een hele ervaring rijker. Op naar een lokale bar/ restuarant waar ze voor 150 roepies (50 roepies is ongeveer 0,30 eurocent) een buffet hebben. Uiteraard hebben ze nog nooit van bestek gehoord, dus de rijst en curries (wat dus letterlijk vocht is) wordt gewoon met hun vingers en handen gegeten. Eet smakelijk!

De rijst wordt vaak eerst tot een bolletje gedraaid en daarna met de reine rechterhand gegeten. Links wordt eerder gezien als viezere hand, gezien men daarmee naar de toilet gaat. Proost allemaal.

In de avond met onze Aussie vrienden en nog een paar reizigers naar Dots. Dots is een veels te dure, maar veel te gezellige bar waar bijna elke avond life muziek aanwezig was. Zwerfhonden op de banken, mensen met blote voeten dansend op de lifemuziek... Ze noemen het ‘het goede leven’.

Feitje: Je zou het qua hygiëne bijna niet kunnen bedenken, maar vrijwel elke bar en restaurant heeft houdt wel honden, want die zorgen dat de aapjes op afstand blijven. Geen aapjes kijken dus J.

30 maart tot 2 april

Wat een paradijsje. In de ochtend bedenken wat je eten wilt. Westers? Dan zijn de smoothiebowls, gebakken eitjes op toast en broodjes met avocado, tomaat en spicy saus beste opties. Daarvoor heb je bars/restaurantjes die gerund worden door Franse, Australiaanse en Engelse mensen. Sri Lankaans ontbijt? Dan moet je lekker voor de kokosnoot roti gaan, (een droge platte deegbal met jam) of natuurlijk de echte roti en ‘samosa’ (gefrituurd deeg gevuld met ei, gefrituurde uitjes en dan nog vlees of vis erbij). Of gewoon een curry als ontbijt natuurlijk, alsof de drie keer rijst per dag nog niet genoeg was.

In de ochtend vroeg opgestaan en van hotel gewisseld. Alles en iedereen is hier familie, dus per toeval terechtgekomen bij de broer van het vorige hotel. Vroeg ingecheckt en meteen weer naar het strand. Lekker surfen, eten, genieten en bruin bakken!

De volgende ochtend ontbijt van het hotel gekregen. Naast Lokale koffie (dat is gewoon water met koffieprut op de bodem, jakkie in plaats van jammie!) en fruit, kregen wij ook ‘cocoroti ofwel kokosnootroti’. Als je niet wist wat het was zou je zeggen dat je droog koekdeeg aan het eten was. Goed, dan weet je wat het is en dan is het ook wel weer te eten. Dan denk je dat je er jam bijkrijgt, maar dan blijkt de aardbeienjam toch opeens smaakloze tomatensaus te zijn, tegenvaller op tegevaller op… (nee, ik klaag niet J ). Daarbij krijg je jellyjam geserveerd in een asbakje met lepel. Het is duidelijk dat op de details niet gelet worden. Na een heerlijk dagje strand, snorkelen (ik kwam voornamelijk plastic, zee-egels, stenen en kleine visjes tegen) en lekker wandelen besloten om te eten bij de beste curry tent in town. Daar kreeg ik mij toch een gerecht! Een bordje rijst met 12 bakjes die onder andere gevuld waren met kokossambal, pompoen in curry, ‘devil’ chicken (devil is hier hét woord voor spicy/pittig), gefrituurde uitjes en ga zo maar door. Oftwel, de echte Sri Lankaanse ervaring! Na dit heerlijke eten zijn wij op de scooter gestapt naar een barretje dat op zo een 45 minuten rijden zou liggen en heel gezellig was die week ervoor dat wij er waren. Eenmaal aangekomen was er … niets… helaas. Dus toen maar op het strand nog een theetje gedronken en terug gereden onder de sterrenhemel *smelt…* wat geweldig mooi!

2 april zouden wij de bus hebben om naar het volgende plekje te gaan. De gehele dag dus ingepland op de busrit. ’s Ochtends ontbijten, laatste uurtjes surfen, heerlijk lunchen, nog even zwemmen en nog snel wat eten voor vertrek, douchen, tas inpakken, uitchecken en de tuktuk naar het busstation. Daar sta je dan, niemand die weet hoe laat de bus komt, de bevestigingsmail geeft drie tijden aan (serieus?), de stroom valt uit, iedereen spreekt je aan ‘Where are you from?’.. aahhh ‘I know a lot about your country’. ‘nice bikes and windmills’ etc etc. En je voelt je net een buitenaards wezen tussen de lokale mensen. De bus is echter nooit gekomen.. wel is er een soort Uber gekomen die ons alsnog naar de volgende plek heeft gebracht. Eind goed al goed, al is het dan uren later en avonturen rijker.. maar komen zal ze er!  

3 april Udawalawa National Park

Na middernacht met de Uber aangekomen op Leopard Safari Resort (lees: een 6 euro kamer met vieze lakens, beestjes en minimatrasje). Snel slapen, want morgen op om 05:00 voor de safari tour! Om 05:15 stond de koffie klaar, 05:30 de Jeep! 6 stoelen, maar slechts 2 van de 6 door ons privé in gebruik. Met zonsopgang rijden naar het Udawalawa National Park! Uiteraard waren wij niet de enige. Al snel vormde zich een rij jeeps. Gelukkig wist onze chauffeur van wanten en nam de short-cut naar de ingang. Ook waren wij al ‘laat’ (06:00) voor de zonsopgang dus nam hij de ‘unieke-route’ (zoals hij zelf vol trots aangaf) waardoor wij meteen al een hele groep olifanten zagen. Wauw, dat is stiekem wel indrukwekkend. Zonsopgang, olifanten die echt in de natuur leven en zich in de modder baden, geweldige vogels, olifanten en nog vele diersoorten gezien. De safari duurde drie uur lang, wat maakte dat wij rond 09:30 uur weer in ons hotel waren. Daar werd het ontbijt (Sri Lankaans) geserveerd. Gefrituurde maisbollen met hete pepers, ‘hoppa hoppa eipannenkoek’ met sambal en ‘samosa’ (gefrituurd deeg met ui en aardappel), uiteraard geserveerd met Sri Lankaanse koffie(prut). Heftig, maar… uiteraard kijken wij een gegeven paard niet in de bek, hé. (Kuch, hele dag misselijk, haha!). Na het ontbijt maken dat wij wegkomen en met toeval opgehaald door dezelfde Uber chauffeur. Onderweg nog een bijzonder voorval meegemaakt. In Sri Lanka rijden ze op de linkerbaan. Hier werden wij ingehaald door een vrachtwagen op de rechterbaan, echter kwam er ook tegenliggend verkeer aan. Rechts op de baan kwam een leguaan langzaam de rijbaan oplopen. Een leguaan zou je denken, maar beeld jezelf in.. deze was zo groot als een volwassen hond. Je raad het al... De vrachtwagenchauffeur geeft gas en in één klap ‘pastboem’. De bloedspetters vlogen op de ramen van onze auto en vol schrik keek ik achterom en zag ik het beest in drie delen met veel bloed op de rijbaan liggen. Bizar, en niet fijn.

De taxi bracht ons naar het bekende plekje: Ella! Waar wij een kamer vrij basic kamer kregen die wij niet hadden besteld. Met heel veel pijn en moeite en smoesjes kregen wij alsnog een mega gave kamer. Met mega terras en een soort bed op het balkon om van de sterrenhemel te genieten. Wat een prachtige locatie! ’s Avonds nog even het dorpje ingereden om bij het favoriete restaurantje ‘Chill Cafe’ wat te eten en drinken. Een restaurant met drie verdiepingen. De derde verdieping is meer een ‘lounge’. Zodra je binnenkomt is het belangrijk dat je jouw schoenen uitrekt. Het gevolg daarvan: een hele verdieping vol schoenen en slippers J ! Hippiestijl noemen ze het, maar of het nou bepaald fris is?

4 april

Ontbijten bij een restaurantje met mega geweldig uitzicht. Na een lekker Europees ontbijtje bij de receptie nog even in de boekenkast gekeken waar ik de Libelle, Santé en Donald Duck Pocket vond en natuurlijk meenam! Daarna op de scooter gestapt en op via een mega omweg naar een geweldig mooie waterval gereden. Eenmaal daar kwam er allemaal locals op ons af ‘parkingfee’, ‘guide’, ‘food’? Je wordt letterlijk doodgegooid met services en dingen, zolang je maar je geld laat zien, dus maar besloten om zo snel mogelijk weer weg te rijden. Wat werkte, want aan het eind van de straat stonden drie jongens allen wonend in Spanje maar van origine uit Rome, Toulouse en Madrid. Die jongens waren op dat moment aan het onderhandelen met een gids om de waterval te bezoeken. Al met al leek het ons dus een goed idee om hem te delen en ons bij de drie jongens aan te sluiten. Ons groepje van vijf personen en de gids liepen eerst langs alle lokale huisjes, waar aan het water van de rivier allemaal lege tubes tandpasta, tandenborstels en flesjes shampoo lagen, naar boven de berg op. Dit laat zien dat de lokale bevolking zich enkel in de rivieren wast en vaak zelfs geen stromend water heeft. Eenmaal aangekomen waren er vier stop en rustpunten op verschillende hoogtes. Van een waterval waar je een meter naar beneden kon glijden, tot aan een rond gat waar je in kon zwemmen tot aan het tien meten naar beneden springen! Ik heb het allemaal gedaan. Bij de laatste stop kwam de gids aan met een bizar verhaal, wat je weer even culturele verschillen in laat zien en je weer even met beide benen op de grond zet; en verliefd stelletje, met beide een ander geloof, zijn afgelopen maand van deze mega waterval afgesprongen. Hun relatie werd door zowel hun ouders als hun geloof niet geaccepteerd en daardoor hebben zij besloten om samen de berg op te lopen, hun ouders te bellen en naar beneden te springen. Hij door midden, zij haar hoofd eraf. Onderaan de waterval bij de weg teruggevonden. Chaos, waar je dan weer over blijft nadenken. Een geweldige bergbeklimming gehad met onze nieuwe vrienden en ook een top- terugreis terug gehad met de scooter door de bergen. Een geweldige route langs theeplantages en mini-huisjes waar de theeplukkers in werken. Wat een bizarre wereld leven wij toch in; zoveel verschillen qua cultuur, leefomstandigheden en gewoontes. In de avond de welbekende Roti gegeten, die serveren ze hier overal. Van streetfood tot luxe restaurantjes; roti mag niet ontbreken. In ons restaurantje kwamen we nog Nederlanders tegen die wij tips gaven over bepaalde gebieden in Sri Lanka. Als afsluiter nog een heerlijk toetje gegeten bij het favoriete barretje.

5 april                                   Ella naar Kandy

Met de trein van Ella naar Kandy! Een bijzondere en zeer bekende route onder reizigers. En zo zitten ook die Nederlanders van het restaurant van gister gewoon naast ons in de wagon. Toeval? Ik geloof er niet meer in! De internationale wereld is zo klein! Gezien wij van tevoren geboekt hadden en de wat luxere versie wilden, kwamen wij uit in een VIP-wagon. Hier werd onder andere een aantal keer frisdrank, koffie en thee  geschonken. Daarnaast ben je verzekerd van een zit plek (wat je dus echt niet bent wanneer je tweede klas reist. Tweedeklas houd in: geen airco, in de gangpaden zitten en uit de wagons hangen omdat er geen plekken meer beschikbaar zijn.) Om er nog een schepje bovenop te doen hadden wij niet alleen zitplekken, maar hadden wij ook een wijntje, crackertjes en kaas meegenomen om er nog even extra van te kunnen genieten. De treinreis duurde lang, maar heerlijk genieten met allemaal medepassagiers die er alles aan deden om leuke foto’s te krijgen. Uit de trein hangen, rondlopen en voornamelijk kletsen. Na een zes uur durende treinrit werd het er eigenlijk niet heel veel leuker op. De taxi kwam ons ophalen en met hem reden wij naar Negombé. Een plek op ruim anderhalf uur rijden. Echter werd deze trip geen anderhalf, maar drie uur. Wij kwam dus moe en veel te laat aan in een hotel wat geboekt was voor de aankomende drie nachten. De kamer had een douche die niet werkte, geen ramen en met deze reden was het niet comfortabel genoeg om drie nachten daar te verblijven.

6, 7 ,8  april               Negombe

Na het ontbijt besloten om uit te checken en op zoek te gaan naar een ander hotel. Gevonden! Met uitzicht op zee en schuifduren naar een balkon! Inclusief zwembad. Precies, dat is dus wat wij zochten om de laatste drie dagen door te brengen. Echter was het hotel zelf maar voor één nacht beschikbaar, maar konden we wel terecht in een hotel ernaast, waarbij wij dus alsnog gebruik konden maken van de faciliteiten van het eerste hotel. Goed geregeld! De laatste dagen bestonden dus voornamelijk uit zwembad, zee, rondwandelen en uitrusten van de vakantie J. De laatste dag hadden wij pas in de avond laat het vliegtuig waardoor wij nog de gehele dag konden genieten van het heerlijke weer.

De kleine geluksmomentjes:

- Verliefd op de kleine momentjes, waarin je in de VIP treinwagon een kopje thee krijgt, en als kers op de taart komt de 3 jaar oude Charlie uit Schotland een koekje rondbrengen met de woorden: er is niets belangrijker dan delen. ‘Hi, I am Charlie, would you like to have a biscuit? I just love to share’.

- Een Libelle, Sante of Donald Duck te vinden en deze binnen no-time helemaal uit te lezen!

- Achter op de scooter te zitten en de galaxy vol sterren te bewonderen! Wauw! Ontelbaar veel sterren.. ondanks al het verkeer gewoon je hoofd omhoog houden (met een veels te grote helm op) en genieten!

- Terwijl je aan het surfen bent kom je erachter dat er een mega schildpad onder je doorzwemt!

Feitjes:

- Lipton Thee komt dus gewoon uit Sri Lanka. Wat een bizarre theevelden hier! Hele plaatsen zijn omgebouwd tot theevelden waar een gedeelte van is omgebouwd tot dorpje waar dan de theebladplukkers, werkers en lokalen wonen.

- Ik was in Ceylon (wat natuurlijk die thee is). Heerlijk rondgereden op de scooter. Wat een ervaring.

- De rijrichting hier is links! En elk ander voertuig heeft een ander snelheidslimiet terwijl je allemaal op dezelfde rijstrook rijd. Tuktuk 40, auto 50, bus 70! (Ja, de bus rijd idioot hard)